Ultras Orzeł Dębno

MaćQ

[link widoczny dla zalogowanych] Artykuł o Orle z Życia Gminy Dębno, na zdjęciu w oddali widać nas Wink

[link widoczny dla zalogowanych] nie interesowałem się "twórczością" Dody ale ten tekst z jej strony to szczyty prymitywizmu. Styl i inteligencja godna dziecka Neostrady.. Laughing a wszystko w dziale kultura...

swistus

Dzisiaj po meczu Oldboy'ow odbyla sie oficjalna prezentacja nowych strojow juniorow i seniorow. Chcialem zauwazyc ze nareszcie doczekalismy sie bialo-niebieskich strojow. Sponsorem jest Fan Club Euro Razz

[link widoczny dla zalogowanych] tutaj pare fotek

tux

w koncu cos z herbem i w barwach! stroje kozak Cool

baner tez

Flisak

No i to mi się podoba Very Happy

. Świetna inicjatywa za którą wielkie brawa dla jej twórców.

MaćQ

[link widoczny dla zalogowanych] ciekawa strona. Pasowało by wrzucić naszą ekipę... Mogę ja napisać ale nie wiem czy jestem uprawniony Wink

PS. Dlaczego Wisła Szczucin ma kosę z Polanem Żabno?

tobek

juz od dawien dawna maja kose , tzn jest to kosa w jedna strone Very Happy

tylko i wylacznie Wisla kroi Polan , o akcji w druga strone nie slyszalem Wink

MaćQ

Ashkan Dejagah, pochodzący z Iranu piłkarz reprezentacji Niemiec, odmówił występu w piątkowym meczu eliminacji młodzieżowych mistrzostw Europy z Izraelem w Tel-Awiwie.

Zawodnik VfL Wolfsburg swoją decyzję umotywował bardzo ważnymi względami osobistymi i rodzinnymi. "Proszę o zrozumienie. To była trudna decyzja, a jej powody są bardzo osobiste i związane z moją rodziną" - powiedział Dejagah, dodając że każdy powinien zdawać sobie sprawę z konsekwencji jego irańskiego pochodzenia.

Decyzja piłkarza spotkała się w Niemczech z krytyką, a szefowa organizacji żydowskiej Charlotte Knobloch zażądała nawet jego wykluczenia z drużyny narodowej.

Zupełnie inne reakcje postawa Dejagaha wywołała w Iranie, który od 1979 roku i rewolucji islamskiej zerwał wszelkie kontakty z Izraelem i nie uznaje jego istnienia.

Gazeta "Goal" określiła decyzję piłkarza jako "heroiczną i mistrzowską", a telewizja państwowa poinformowała o "honorowym i godnym naśladowania zachowaniu młodego człowieka, który nawet nie dorastał w Iranie".

Podobnie jak Dejagah zachował się w 2004 roku występujący wówczas w Bayernie Monachium Irańczyk Vahid Hashemian, który w meczu Ligi Mistrzów z Maccabi Tel-Awiw w Izraelu nie wystąpił oficjalnie z ... powodu kontuzji pleców.
Chora sytuacja. Grupa żydów nakłada zakaz gry na Irańczyka grającego jako Niemca. Rolling Eyes

Yaiba

[link widoczny dla zalogowanych]

Messi mi to przysłał...
Hmm dziwna akcja z tą Tuchovią hmmm

Czorny

Widzialem to juz kieyds. Poprostu gdy chlopaki z Tuchowa zobaczyli jak u nas kibicowanie, ze mozna cos ciekawego zrobic na wsi, chciali przylizac dupy.

Niczego specjalnego nie dopatrywalbym sie w tym temacie.

MaćQ

Ciekawy tekst kibica Cracovii o PZPN, wolności słowa i równości wobec prawa
O Wolności słowa słów kilka
Według aktów prawnych, obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, każdemu obywatelowi naszego kraju przysługuje prawo do wolności słowa, oraz (na mocy 32 artykułu konstytucji) do równego traktowania przez władze publiczne. Jednak patrząc na to co w ostatnim czasie dzieje się w Polsce, i w ogóle w Europie, dochodzę do wniosku, że coraz częściej staje się ono wyłącznie pustym frazesem. W miejsce cenzury, która teoretycznie odeszła wraz z upadkiem systemu komunistycznego, przyszła do nas polityczna poprawność, która w Unii Europejskiej staje się wręcz czymś w rodzaju religii państwowej. Twierdzę tak, gdyż coraz częściej lewicowe środowiska próbują nachalnie narzucać swoje poglądy ludziom odmiennie patrzącym na świat. Przykładem tego może być „Indeks symboli zakazanych”, owoc współpracy PZPN i stowarzyszenia „Nigdy Więcej”. W owym spisie symboli, które według jego autorów, nie mogą być dozwolone do eksponowania na flagach wieszanych przez kibiców w czasie meczów, znalazły się obok swastyki, czy runy krieg (symbolu SS), znaki graficzne, które od dziesięcioleci pełnią funkcję symboli ruchu narodowego. A więc zdaniem „panów” Listkiewicza, Kolatora, Pankowskiego, Kornaka i Mola (tak, tego od HIV-afery, ale o tym później) symbolami niepożądanymi na polskich stadionach są Szczerbiec, Falanga , Krzyż Celtycki, płomień w barwach narodowych, czy tzw. Konfederatka. Uważam za bezczelność fakt, że instytucja przeżarta rakiem korupcji, jaką jest PZPN ośmiela się dokonywać wyraźnego zamachu na prawo kibiców o prawicowych, narodowych i patriotycznych poglądach do wyrażania swojej opinii. Dodatkowym argumentem, który potwierdza bezprawność takich działań, jest fakt, że kilka z wyżej wspomnianych znaków graficznych (falanga i płomień w barwach narodowych) to oficjalnie zarejestrowane logo kilku narodowych ugrupowań. Jednak chyba każdy zrozumie na czym polega dowcip, kiedy napiszę, że prezes Listkiewicz jest wnukiem przedwojennych działaczy komunistycznych Pawła Hoffmana i Haliny Koszutskiej. O politycznym zaangażowaniu tego „zasłużonego” działacza sportowego świadczą teksty, jakie pisał on, jako dziennikarz katowickiej gazet sport. Oto fragment jego artykułu na temat jednego z sowieckich klubów piłkarskich: „Chyba każde polskie dziecko wie coś o postaci Feliksa Dzierżyńskiego, wybitnego rewolucjonisty, bliskiego współpracownika Lenina. Sądziłem, że i ja wiem o nim niemało. Musiałem jednak przeżyć chwile wstydu..." wstydząc się za swój brak wiedzy o tym, że, jak sugerował, klub powstał z wielkiej miłości Dzierżyńskiego do dzieci”. Przytoczony wyżej akapit chyba jest dobitnym świadectwem tego, jak bardzo niesprawiedliwą rzeczą jest fakt, że znaki pod którymi polscy patrioci z NSZ i NOW walczyli z okupantem niemieckim i komunistycznym, są zwalczane przez postkomunistyczne „elity”. Jako kibic Cracovii, najstarszego polskiego klubu , który tak wiele wycierpiał z ręki komunistycznych władz, który za odmowę współpracy z aparatem totalitarnego państwa poniósł tak ciężkie konsekwencje, jestem tym faktem do głębi oburzony. W tym miejscu wspomnieć warto o przestępczej działalności wspomnianego wyżej Stowarzyszenia „Nigdy Więcej” (bo o tym, że działalność przestępczą prowadzi PZPN, wie każdy, kto chociaż średnio interesuje się piłką nożną). Organizacja ta, której przywódcami...chociaż mianem przywódców powinno się określać mężów stanu, a nie lewackich cwaniaków, więc napiszę towarzyszami prowadzącymi są Rafał Pankowski i Marcin Kornak., postawiła sobie za obsesyjny cel szykanowanie szeroko pojmowanego nacjonalizmu, a szczególnie jego związków ze sportem. Już od 11 lat za pomocą niehonorowych sposobów, jednak często przy pomocy dotacji UE, oraz wsparcia różnorakich lewicowych ugrupowań utrudniają oni, jak mogą działalność wszelkiego rodzaju organizacji, których poglądy są antagonistyczne względem lewactwa. To właśnie Rafał Pankowski zasłynął kiedyś przytoczonym w jednym z wywiadów, „błyskotliwym” dowcipem: „Ojciec Święty mieszka w Watykanie, a Ojciec Chrzestny w Palermo. Nie wiem, który z nich kieruje gorszą mafią”. Chyba nawet osoby nie będące katolikami zgodzą się, że za tak chamskie słowa obrażające głowę Kościoła Katolickiego, towarzysz (bo nie będę o tym człowieku pisał „pan”) Pankowski powinien ponieść odpowiedzialność karną. Jednak chyba największym błazeństwem owego Stowarzyszenia (wiem, że to słowo kojarzy się w naszej szkole negatywnie, celowo go użyłem było przyznanie Simonowi Molowi tytułu Antyfaszysty Roku. Myśląc o tym człowiek nieznający definicji wyrazu „Antyfaszysta” , używanej przez skrajną lewicę, zadałby pytanie: Czy Simon Mol walczył na froncie II Wojny Światowej przeciwko niemie.... sory, faszystowskim (twierdzenie, że w 1939r. napadli na nas Niemcy , jest teraz w pewnych kręgach uważane za politycznie niepoprawne) wojskom? Otóż Mol nie walczył nigdy z żadnym faszyzmem, we właściwie rozumianym znaczeniu tego słowa, ale był za to bardzo przebiegłym oszustem, który kojarzy mi się trochę z postacią Nikodema Dyzmy. Kiedy Kilka lat temu Simon Mol przybył do Polski, wówczas ubiegał się o azyl polityczny, motywując swoja prośbę hipotezą, jakoby w swoim rodzinnym Kamerunie był ofiarą politycznych prześladowań. Jak się później okazało nie była to prawda, gdyż Kameruńczyk nie zajmował się żadną działalnością polityczną (przynajmniej na terenie Afryki). Mol zataił też fakt, iż jest zarażony wirusem HIV. W tym miejscu zaznaczam, że wprawdzie stan zdrowia jest sprawą prywatną, jednak niepoinformowanie o nim kilkudziesięciu kobiet, do których Afrykanin zbliżył się w sposób intymny, miało dla nich tragiczne konsekwencje (abstrahując od tego, że uważam „wolną miłość” za rzecz niemoralną i szczerze mówiąc niezbyt współczuję owym paniom). Przez okres kilku lat Simon Mol utrzymywał się , i to na wysokim poziomie z dotacji płynących zarówno do organizacji pozarządowych, jak też od instytucji państwowych (tuż przed aresztowaniem Mol przygotowywał wniosek do Ministerstwa Kultury o dotację w wysokości 160 tys. zł. Podobno starał się też o dotacje unijne - nie wiadomo, z jakim skutkiem). Kiedy został aresztowany, to zarzucił organom ścigania... rasizm. Chyba dobitnie świadczy to o jego hipokryzji.
Kolejnym przykładem łamania konstytucyjnej zasady równości wobec prawa jest postawa policji wobec uczestników manifestacji. W kwietniu bieżącego roku byłem uczestnikiem dwóch takich przedsięwzięć, organizowanych na terenie Krakowa. Kiedy 14 kwietnia odbył się Marsz z okazji 73 rocznicy powstania Obozu Narodowo Radykalnego (ONR), wówczas byłem świadkiem chamskich, prowokacyjnych zachowań ze policjantów. Chociaż manifestacja była legalna, zarejestrowana w Urzędzie Miasta Krakowa, jednak stróże prawa dali dowód na to, że jednak nadal tkwią mentalnie w epoce PRL. Oddziały prewencji, których zadaniem (przynajmniej teoretycznie) jest zabezpieczenie takich demonstracji, wyglądały, jakby jednak ich celem było doprowadzenie do konfrontacji. Funkcjonariusze poobwieszani różnorakim ekwipunkiem, który wielu ludziom kojarzy się z okresem Stanu Wojennego , byli nie tylko aroganccy, ale chwilami też agresywni. Kiedy jakiś niemłody już lewicowiec o aparycji narkomana, stojąc obok trasy przemarszu rzucał w stronę narodowców bluzgami, wówczas kilku policjantów wyposażonych w tarcze stało przy nim zachowując się agresywnie , wobec dwóch uczestników marszu (jednym z nich byłem ja, którzy podeszli do owego postępowca w celu upomnienia go i poinformowania, że nie używając argumentów, a jedynie sloganów i wulgaryzmów, zachowuje się w sposób chamski. Kiedy przechodziliśmy obok Placu Św. Idziego (trwał na nim wiec organizowany przez skrajnie lewicowe ugrupowania, chcące zablokować marsz organizowany przez ONR), wówczas posypały się z niego petardy, oraz zabity kot. Wprawdzie postawa lewaków bardziej mnie rozśmieszyła, niż zezłościła, jednak uważam za zwykłych hipokrytów ludzi, którzy z jednej strony uważają się za zwolenników ekologii i protestują przeciwko budowie autostrady w Dolinie Rospudy, a z drugiej zabijają bez powodu kota. Tego samego dnia wieczorem, Antifa (anarchistyczna bojówka, a mówiąc kolokwialnie , jak powiedział jeden z moich znajomych: „banda zamaskowanych ćpunów udających streetfighterów”) po raz kolejny popisała się brakiem honoru, atakując przy użyciu psa obronnego i gazu łzawiącego 9-osobową grupę członków NOP, wśród których były 2 kobiety, oraz bijąc kijami kilku turystów, których uznali za „faszystów”. Czy policja zajęła się tymi przestępstwami? Skądże znowu! „ Antifa” brakiem honoru i zasad moralnych wyróżniała się już wcześniej. Chyba najlepszym tego przykładem będzie napaść na kombatantów wiosną 2006r. w Warszawie. Kiedy na pomoc weteranom ruchu narodowego ruszyła grupa młodych działaczy ONR i NOP, wówczas anarchiści uciekli w stronę komisariatu. Policja oczywiście wzięła stronę lewej strony. Jednak chyba najpodlejszym wybrykiem warszawskich lewaków był mający miejsce w 2001r. napad na młodego narodowca. Zaatakowany nie miał szans na skuteczną obronę przed kilkunastoma napastnikami, więc na skutek doznanych obrażeń zmarł w szpitalu dwa dni później. Pewnie teraz pomyślicie, że jego zabójcy dostali wysokie wyroki? Otóż nie! Główny uczestnik tego pobicia ze skutkiem śmiertelnym, Mirosław B. Ps. Cockney dostał bodajże rok wiezienia w zawieszeniu, a obecnie przebywa w Holandii na squotach (przed wojną takie miejsca nazywano melinami).
Również w czasie pikiety przeciwko przemarszowi gejowskiego korowodu przez Rynek, która miała miejsce 21 kwietnia policja zachowywała się wobec ludzi patrzących krytycznie na tęczowy świat, w sposób agresywny.
Przykładem łamania wolności słowa był także mający miejsce kilka miesięcy temu atak lewicowych mediów na prawicowego publicystę, Stanisława Michalkiewicza. Odsądzano go od czci i wiary, za felieton, w którym skrytykował absurdalne żądania Światowego Kongresu Żydów wobec państwa polskiego.

Jeśli wytrzymaliście do tego momentu, to chyba nie macie już wątpliwości, że pomimo transformacji ustrojowej i szumnie zapowiadanej budowy „IV RP”, w Polsce nadal istnieją problemy z wolnością słowa i równością względem prawa.

AS_KSC

Yaiba

Dobrze gada Smile

Messi

[link widoczny dla zalogowanych]

przemo

Wiecie co my tez tak musimy zrobić jak ten piłkarz:P

MaćQ

[link widoczny dla zalogowanych] Zobaczcie z kim współpracują, Antifa i Nigdy Więcej-Zdrajcy własnego kraju

Vich

[link widoczny dla zalogowanych]

Wypadek w Brzesku

[link widoczny dla zalogowanych]